Ze Stefanem, byłym księdzem, mejluje Łukasz Libowski, jeszcze ksiądz. Kontynuacja artykułu Prędzej czy później każdy ksiądz czy kleryk zmierzy się z własnym „Już nie chcę”.

Ze Stefanem, byłym księdzem, mejluje Łukasz Libowski, jeszcze ksiądz [odc. 1].

- Późno odkrywam, jak to jest między ludźmi. Że jest agresywnie. Późno, bo w trzydziestym szóstym roku życia. Dlaczego dojście do tej wiedzy zajęło mi tyle czasu? - pisze ks. Łukasz Libowski.

Tym razem proponuję do lektury trzy krótkie teksty o naturze filozofii. Powstały — mój Boże! — osiem lat temu. Pierwszy w oparciu o mój autorski pomysł. Natomiast dwa kolejne to rodzaje streszczeń wykładów jednego z moich lubelskich nauczycieli, prof. dr. hab. Jacka Wojtysiaka, których wysłuchałem 16 i 23 października 2015 roku...

Ksiądz Łukasz Libowski pisze o starszej, samotnej i schorowanej kobiecie, która prosiła Boga o to, by ktoś ją... przytulił.

Ksiądz Łukasz Libowski odnosi się do kwestii opodatkowania Kościoła w Polsce. Pisze m.in. o "dość rozpowszechnionym, a z palca zupełnie wyssanym przekonaniu głoszącym, iż duchowni podatków w naszym kraju nie płacą".

- Cieszmy się z tego, że Bóg cieszy się nami, że Bóg czerpie radość z bycia razem z nami, z bycia pośród nas - pisze ks. Łukasz Libowski.

- Dziękuję Ci przeto, Panie, najgoręcej – ja, robak, robaczek, nędzny Twój sługa, Twoje biedne dziecię, ja, dla którego całą i jedyną nadzieją wciąż i niezmiennie jesteś Ty - pisze ksiądz Łukasz Libowski.

- Jeśli tedy nie jest człowiek artystą, jeśli zdradza siebie, odwraca się od samego siebie, nie pozostając w zgodzie ze swoją naturą, ze swym losem, ze swym przeznaczeniem, nie podążając za swoim powołaniem, nieuchronnie zamiera, nieuchronnie, niestety, przepada i ginie - pisze ks. Łukasz Libowski.

Ksiądz Łukasz Libowski pisze o miłości, którą połączyła pogańską kapłankę Hero oraz pięknego Lenadra. Młodzieniec, chcąc spotkać się ze swą lubą, każdej nocy przepływał cieśninę oddzielającą Azję od Europy.

- Z racji mniejszej liczby kandydatów do seminariów i zakonów zwiększy się pewnie rola świeckich we wspólnocie Kościoła. Świat, który niszczy wszelkie autorytety, nie oszczędził także kapłaństwa - pisze ks. Dariusz Snochowski w kolejnej części "Refleksji młodych księży o Kościele".

W sierpniu wchodzi w życie większość tegorocznych dekretów Biskupa Opolskiego mianujących kapłanów na nowe urzędy i stanowiska w diecezji, bądź odwołujących ich z pełnionych dotychczas funkcji. Część z nich dotyczy parafii w powiecie raciborskim oraz duchownych wywodzących się z powiatu raciborskiego.

Główną patronką diecezji opolskiej jest święta Anna, której doroczne liturgiczne wspomnienie w randze uroczystości obchodziliśmy 26 lipca. W związku z tym publikujemy artykuł ks. Łukasza Libowskiego poświęcony osobie tej świętej.

- Jeśli nie miał mieć żony (kapłan - red.), moglić go zostawić / Przy uszu, ale jajec lepiej było zbawić - pisał Jan Kochanowski przed wiekami.

Zaufanie Boga do człowieka ciągle mnie szokuje. Spójrzmy na taką tajemnicę wcielenia. „Bóg się rodzi, moc truchleje. (…) Ma granicę Nieskończony!”. Znane? Pewnie, że tak. Zrozumiałe? Absolutnie nie. Bóg przychodzący, przyjmujący ludzką naturę, konkretne rysy twarzy, język, zwyczaje wciąż mnie fascynuje. A jakby tego było...

- Trudno mi pisać o Kościele, bo chciałbym przede wszystkim napisać o Nim dobrze. Nie oznacza to jednak, że ciemne strony górują w tej kwestii nad nami. Dlatego spojrzę na tę wspólnotę prawdziwie, autentycznie, tak, jak ja to czuję, choć chyba każdy czytelnik tego właśnie spodziewa się od autora. Wolę to jednak zaznaczyć - pisze...