Kto pyta nie błądzi

O czym powinna nas poinformować firma turystyczna?

 

Zanim podpiszemy umowę z biurem podróży powinniśmy dowiedzieć się kto jest organizatorem wybranej imprezy turystycznej.

 

Przedstawicielowi biura podróży warto zadać kilka pytań. Oczywiście należy zapytać o cenę oraz dowiedzieć się jakie usługi są nią objęte (więcej na ten temat w zeszłotygodniowych poradach). Warto uzyskać informacje na temat położenia hotelu – gdzie dokładnie się znajduje, na przykład czy przy samej plaży, czy przy ruchliwej ulicy, w centrum miasta lub w pobliżu lotniska, jaki jest widok z okna itp. Powinniśmy się dowiedzieć więcej na temat kategorii hotelu, a także zapytać o jego wyposażenie. Istotne są informacje na temat wyżywienia - zapytajmy ile otrzymamy posiłków dziennie, gdzie będą serwowane i w jakiej postaci (szwedzki stół, bar samoobsługowy, restauracja), czy będą napoje i jakie, czy będą podawane bez ograniczeń, schłodzone czy nie itp. W przypadku wyjazdów do ciepłych krajów należy dowiedzieć się czegoś na temat klimatyzacji w hotelu - czy będzie działać całą dobę i czy jest bezpłatna. Wszystkie informacje, które otrzymamy powinny zostać potwierdzone pisemnie.

 

 

Jeżeli umowa nie zawiera odmiennych postanowień, to informacje zawarte we wręczanych klientowi katalogach stają się elementem tejże umowy. Dlatego dokładne czytanie treści umowy może nie wystarczyć. Konsumenci mogą spotkać się np. z informacją w umowie, że hotel posiada klimatyzowane pokoje w sezonie letnim. Ale dopiero dokładna lektura katalogu dotyczącego tej oferty pozwoli nam uzyskać bardziej szczegółowe informacje na ten temat – a dotyczące daty rozpoczęcia sezonu letniego w danym kraju. Może się okazać, że w kraju o gorącym klimacie będziemy cierpieli z powodu braku klimatyzacji, która zostanie włączona np. od 5 lipca zgodnie z zapisem w katalogu. Brak klimatyzacji w takim przypadku nie jest podstawą do złożenia reklamacji.

 

Szczegółowe informacje zawarte we wręczanych klientowi broszurach, folderach lub katalogach muszą być sformułowane w sposób dokładny i zrozumiały, oraz nie mogą wprowadzać klienta w błąd. Szczególnie należy zwrócić uwagę na zamieszczone np. regulaminy hoteli, do których się udajemy. Możemy spotkać się z różnymi zapisami np. zakaz wnoszenia posiłków do pokoju i spożywania ich na terenie hotelu, nakazane godziny korzystania z basenu, sauny itp.

 

 

Przede wszystkim powinna zostać sporządzona na piśmie. Im więcej szczegółów zapisanych w umowie, tym lepsza sytuacja klienta w dochodzeniu swoich roszczeń. Zgodnie z przepisami o usługach turystycznych do obowiązkowych elementów należą postanowienia określające m. in.: organizatora turystyki i osobę, która w jego imieniu podpisuje umowę, miejsce pobytu lub trasę wycieczki, czas trwania imprezy turystycznej, jej program obejmujący rodzaj, jakość i terminy oferowanych usług, cenę imprezy turystycznej wraz z wszelkimi opłatami dodatkowymi, rodzaj i zakres ubezpieczenia turystów oraz nazwę i adres ubezpieczyciela, sposób i termin zgłaszania reklamacji.

 

Pamiętajmy, że mimo stosowanych gotowych wzorów umów, możemy w umowie wynegocjować dodatkowe tzw. wymagania specjalne, które mogą dotyczyć np. określenia pożądanego widoku z okna (np. widok na basen, a nie na ulicę), łóżka większej długości, czy diety wegetariańskiej itp.

#nowastrona#

 

W gotowych wzorach umów możemy spotkać tzw. niedozwolone klauzule umowne, czyli zapisy, które rażąco naruszają zbiorowe interesy konsumentów. Należy zawsze stanowczo domagać się wykreślenia takich zapisów z umowy. W razie wątpliwości rejestr postanowień wzorców umowy uznanych za niedozwolone znaleźć można na stronie internetowej htt://www.uokik.gov.pl. Przykładem takiej klauzuli jest zapis ograniczający odpowiedzialność organizatora turystyki za niedociągnięcia ze strony osób trzecich świadczących odrębne usługi w ramach umowy o wycieczkę – jest to niedozwolona klauzula, ponieważ biuro podróży odpowiada na zasadzie ryzyka za osoby, którymi posługuje się przy realizacji umowy. Lepiej nie podpisujmy umowy, w której znajdziemy klauzule niedozwolone.

 

Ustawa o usługach turystycznych dokładnie określa jakie informacje organizator turystyki ma obowiązek podać klientowi. Przede wszystkim powinien poinformować o obowiązujących przepisach paszportowych, wizowych i sanitarnych, możliwości zawarcia umowy ubezpieczenia od kosztów rezygnacji z udziału w imprezie turystycznej oraz o zakresie ubezpieczenia od następstw nieszczęśliwych wypadków i kosztów leczenia, szczególnych zagrożeniach życia i zdrowia na odwiedzanych obszarach oraz o możliwości ubezpieczenia z tym związanego.

 

zanotował Marek Jakubiak