Jerzy Thamm: powinniśmy dbać o rozwój, a nie redukcję
Moje kontakty z Raciborzem rozpoczęły się w 1950 r. po rozpoczęciu nauki w Zespole Szkół Mechanicznych. Od tego czasu jako uczniowie mieliśmy okazję przyglądać się pracom budowlanym przy kolejnych halach produkcyjnych RAFAKO.
Przedsięwzięcie było ogromne, gdyż decyzja o budowie kotłów wymagała rozpracowania wielu dziedzin, począwszy od powstania i rozwinięcia biura konstrukcyjnego i technologicznego. Nowy rozkład był i jest w dalszym ciągu rozwijany pod kątem produkcji urządzeń do bloków o mocy 1000 MW opalanych węglem brunatnym, jak i kamiennym. W początkowej fazie produkcji często rozpatrywano (ze względu na duże gabaryty) transport wodny ze względu na bliskość rzeki Odry. Rzeka Odra miała być do tego celu rozbudowana. Brak postępu w dziedzinie transportu wodnego zmusił nas do wykonania podzespołów, które mogą być transportowane samochodami i specjalnymi wagonami o obniżonym podwoziu. Na dziś można powiedzieć, że rozwijający się zakład jest skarbem Raciborszczyzny nie tylko od strony wytworu, ale i rozbudowy infrastruktury wokół zakładu. To, że RAFAKO można zaliczyć do skarbów Raciborszczyzny, jest faktem. Ciągle rozwija swoje produkty, tj.: kotły – na wysokie parametry, – instalacje w zakresie ochrony środowiska poprzez redukcję dwutlenku siarki (SO2) oraz tlenków azotu (NO2). Te olbrzymie instalacje wymagają ciągłego rozwoju myśli technicznej, głównie w naszym biurze projektowym przy współpracy z biurami zewnętrznymi tej energoprojektowni. RAFAKO jest wciąż rozwijającym się zakładem, który daje zatrudnienie ponad 2000 pracowników. Tym samym dbać powinniśmy o rozwój, a nie redukcję, tak jak to spotkało to nieduże zakłady w naszym mieście. Być skarbem Raciborszczyzny – to zobowiązuje i mam nadzieję, że zarówno pracownicy, jak i władze samorządowe są przygotowane do rozwoju tego skarbu.
Jerzy Thamm, były wiceprezes Rafako
