Moja piykno wieś – część II

Opowiym wom o takiej niezbyt wielkej miejscowości Dziymiyrz, w gminie Lyski. Jo nie je rodowitom dzimiyrzankom, ale rodowitom ślonzoczkom. Miyszkom tu juz 13 lot. Poznałach takiego szwarnego karlusa, co mi sie spodoboł, a jo mu tez wpadła w oko i my sie pobrali.

W 1986 roku pociongli waserlajtong i kożdo chałupa mo odtond woda z kokotka i nie trza chodzić do studnie. Nasza wieś może sie też pochwolić swojimi zabytkami: Dworym – kiery je wystawiony na przełomie XIX i XX wieku. Za dworym zaś stoł wiatrok, pompa wodno kiery plompoł woda do dwora. Dzisio sterczom z niego yno resztki. Drugim zabytkym je park założony na koniec XIX wieku. W pojszczodku wsi zaś stoji kapliczka wystawiono około 1900 roku, w pojszczodku w ołtarzyku stoji figura świyntego Jona Nepomuka. A kole kapliczki stoji bożymanka, kero je postawiono na pamiontka ludzi, kierzi polegli w I wojnie światowe. Drugo bożymanka, ale drzewiano stoji w szczyrych polach. Stanyła bezmała skuli chłopa, kierymu na miano było Wajzer. Borok jak szoł z odpustu z kościoła świynte Małgorzaty w Lyskach trzasnył pieron. Szlag trefiył go na miejscu. Beztoż familijo postawiyła tam krziż. Potym som kazamaty, kiere som postawione w 1906 roku. Do dzisio miyszkajom w nich ludzie, kierzi robiyli we folwarku i dworze, a potym w PGR–rze, abo już jejich dzieci. Tom drogom kole kazamatow dondziymy do dzimiyrskich piyknych stawow.

Po wojnie wieś miała już pora sołtysow. Sołtysym był Filip Kostka, był Zygfryd Kostka a od 1988 roku do 2010 roku Rajnhard Weiner. W marcu 2010 roku wybrali my nowego sołtysa i je nim Gabriel Patron. Dzisiej Dzimiyrz mo 100 chałup i 500 miyszkańcow. Najstarszom naszom miyszkankom je tako starka, kero mo 95 lot, nazywo sie Amalia Bugdoł. Do najmłodszych miyszkańcow jest przedszkole, do starszych bajtli je świytlica, kaj w dłogie wieczory i my sie schodzimy, trocha pogodać, czy sie czego nauczyć. Kożdo se weźnie co do roboty, sztrykowanie, heklowanie czy wyszywanie. Downiejszy to jeszcze ficowały, ale gdo by dzisio ficowoł fusekle, abo szył jak  w sklepach jest tela towaru. Do sportowcow je bojisko, bo Dzimiyrz mo swoja drużyna, co gro we fusbal. Momy też sklep spożywczy do kierego właściciel prziwozi roztomańte paskudy, coby my nie jeździli do tych wielkich markietow i tam nie udowali piniyndzy. Bo wiycie – w kożde chałupie jest teraz auto i wiela to roboty zajechać i nakupić towaru w mieście. Do tych co se radzi piwko strzelom jest szynk, nie bele jakie chacharstwo yno porzondny szynk. Za granicom to sie to nazywo pub. Tak bych mogła opowiadać bez końca bo wierzcie mi, je to piykno wieś na Ślonsku. A gdo mi nie wierzy, niech do nas przijedzie, to mu to wszystko i jeszcze wiela inkszych roztomańtych, ciekawych miejsc pokoża.

Małgorzata Surma