Jako z tymi naszymi grubami

Wiycie jak sie na to wszysko dziwom, to mi rynce opadujom same na doł.

Tam kaj ludzie żyjom yno z fedrunku, chce sie jiż wżonś to, co dowo jim i cołkim familijom byt. Zapomniołech- ekonomio. Ni ma zysku, trza geszeft zawiyrać. Som mom geszeft i rozumia tyj ekonomii.

Ale jo jednak myśla, że tukej idzie o coś blank inszego.

Po piyrsze, jako to je, że jedne gruby jadom i majom, a inksze niy. Przeca wongli wszyndzi je jednaki (no praje). Jo myśla o tym, że jak gruba nie fonguje, toż trza zmiynić gospodorza, kiery tym rządzi.

Po drugi, świat to widzioł, żeby dyrektory miały 100-razy wiynkszy geltag niż normalny hajer- to yno we Polsce może sie trefić. Na cołkim świecie- 10 razy wiyncyj, to już je za tela.

Jo dycki godom, że „nie idzie yno sztyc dojić krowy, ale trza nikiedy dać też ji pożrać”.

Po trzeci, tak se myśla, że zaś ktoś zrobi na tym geszeft życio. Przeca zawarto gruba trza zabezpieczyć, powysprzedować sprzynt- robota na pora lot. I zaś Czechom, abo inszym naszym somsiadom bardzi sie bydzie opłacało fedrować w naszych grubach.

Po sztworte cołki lata Warszawa jechała na naszych podatkach z grub, a terozki majom to we nosie.

Tak se myśla, że jednak te szlabikorze we Sejmie zmiynknom jak do Warszawy przijadom grubiorze z kilofami i sztychówkami. Wtedy nie bydzie jim wesoło, a Hanysy pokożom, że też poradzom.

Podle mie wszysko idzie, jak yno sie chce- beztoż z grubami tyż tak może być.

Gruba – kopalnia

Szlabikorz – krawaciarz

Fonguje – działa

Geltag – wypłata