Szczyńśliwi ludzi niy liczom godzin ani lat

Ludzie już od poczontku swojigo istniynio na rostomajnte sposoby tyn czas jednak liczyli. Niy wiym, jak kiedyś wyglondały te zygary, ale przeca jak słoneczko rano ich budziyło, to na pewno czuli, że coś im ucieko, chocioż niy wiedzieli wtedy, że to som sekundy, minuty, godziny itd…

Wstyrczył kij do piosku

Piyrszy, kery wynochwiył zygor, wstyrczył kij do piosku i zaglondoł na ciyń, kery sie po tym piosku cofoł wroz ze słoneczkiym. Naukłodoł potym małych kamiyni na drodze tego ciynia i liczył wiela musi tyn ciyń tych kizlokow przeskoczyć, zanim słoneczko durch sie skryło. Tak se poukłodoł swoja robota, że już umioł policzyć, o jakim czasie mo zrobić to, czy tamto. Jednak w pochmurne dni już był potracony, totyż wynochwioł coroz to nowsze te zygary.

Społ żech z „buksiokiem”

Do dzisioj ludzie durch wymyślajom, co by tu jeszcze ulepszyć, żeby tyn czas coroz dokładnij szło porachować. Jo jeszcze dokładnie pamiyntom, jaki klang mioł stojoncy zygor u starki w paradnyj izbie, kery swojim mosiynżnym, wyglancowanym i kolybioncym sie tam a nazod terpertyklym odmierzoł czas i co poł godziny bimboł głośno. Swój piyrszy zygarek na rynka tyż dobrze pamiyntom. Był to „buksiok” made in DDR marki „Ruchla” i asiył żech sie nim jak diosi, a z poczontku to i społ żech śnim, żeby pod pierzinom oglondać wiela godzin, bo przeca mioł taki kropki fosforowane, no i wajzry tyż swiyciły zielonkawym swiatłym.

Niy spłaci się naprawiać

W tym miejscu trza teraz przipomnieć, że zygarki czynsto sie psuły i żeby dalij chodziły, dokładnie trza było śnim iść do zygarnika. Starzi ludzie godali na nich „godziniorz” i był to fest zocny fachman, bo przeca musioł sie znać na tyj mechanizacyji, żeby zygor chodziył jak sie należy. Dzisioj tyn fach już nima tak szanowany jak kiejsik, bo tela tych rostolicznych elektronicznych zygarkow, że już sie niy spłaci naprawiać.

Niydowno był żech u takigo godziniorza rychtyk zamiłowanego w zygarach, a już najbardzij w tych starych, kere cykały kiejsik na komodach naszych prastarzikow. Nazywo sie tyn godziniorz Gerchat Sacherski i miyszko w mieście Mysłowice, a poznoł żech go przeszło siedym lot tymu, jak żech piyrsze kroki stawioł we wirtualnym świecie.

Interesa ze zygarami

Znojd żech wtedy taki ślonski klub w internecie „ślonski beranie” i wpisoł żech sie na te forum. To Gerchat mie piyrszy wtedy prziwitoł, bo już tam pryndzyj odymie sie znojd. Od tego czasu zaczło sie te nasze „interkamractwo”.

Gerchat jest na pynzyji, a robiył jako rechtor w szkole technicznyj. Od bajtla mioł interesa ze zygarami bajstlować i zaczon zbiyrać stare klonkery po znajomych, kere na gorach leżały zakurzone i zapomniane.

Som zaczon te stare, zepsute i niykompletne zygary naprawiać i ożywiać. Nazbiyrało sie tego mocka i cołko swoja izba mo poobwiyszano zygarami i wszystko chodzi, cyko, bimbo, gro i kuko. Jak żech wloz do tyj izby i usłyszoł te głośne cykanie, bicie i kukanie, to zdało mi sie, żech jest kajś w zaczarowanyj krainie.

Pora razy mioł już wystawy swojij kolekcje w muzeum mysłowickim i znajom go prawie na cołkim Ślonsku. Naprawio nawet taki wielki zygary na wieżach kościelnych i ratuszowych. Niy tak downo do Mysłowic wrociył Zygor Światowy, zbajstlowany pod koniec XIX wieku w firmie Gustawa Beckera – króla zegarmistrzów. Dwa taki zygary som yno na świecie, tyn jedyn po sztyrtdziestoletnij tułaczce dziynki Gerchatowi wrociył do Mysłowic nazod, a drugi bezmała kajś w Ameryce bimbo.

Fajnie jest mieć „ptoka”

Na koniec chca yno dodać, że fajnie jest mieć takigo „ptoka”, jakigo mo godziniorz Gerchat Sacherski, bo dziynka tym zygarom czas ucieko dużo pomalij. Przeca kożdy zygor u niego pokazuje inkszo godzina i zawsze idzie sie cofnyć do zadku i wybrać po połedniu godzina ranno.My pili kawa po połedniu o sztwortyj, a kukawka nad nami zakukała, że jest dziesionto rano. No ja! Fajnie by tak było, keby tyn czas szło cofać, niyjedyn by sie chcioł odmłodzić.

Bogdan Dzierżawa