Wilgoć w domu - jak pozbyć się problemu?

Duża wilgotność często kojarzy się tylko z niepożądanymi zjawiskami w domu, takimi jak zaparowane szyby, trudno schnąca podłoga i pojawianie się pleśni. Są to uciążliwe efekty nadmiernej wilgoci, jednak bardziej powinniśmy przejmować się innym aspektem - jest ona szkodliwa dla zdrowia.

Nadmierna wilgoć - jakie może mieć konsekwencje?

Duża wilgotność w mieszkaniu lub domu może bardzo negatywnie odbić się na zdrowiu i skutecznie pogarszać samopoczucie. Do najczęstszych jej skutków można zaliczyć:

• astmę;
• ogólne problemy z oddychaniem;
• zawroty głowy;
• alergie;
• infekcje błon śluzowych;
• infekcje skóry;
• ogólne pogorszenie samopoczucia.

Ponadto mykotoksyny wytwarzane przez grzyby i pleśnie są bardzo szkodliwe dla ludzkiego organizmu i podejrzewa się je między innymi o przyczynianie się do powstawania raka.

Poza konsekwencjami zdrowotnymi, nadmierna wilgoć odbija się negatywnie na stan naszego domu i jego wyposażenie. Może niszczyć meble i drewniane przedmioty, książki, sprzęt elektroniczny, a także powodować korozję części metalowych. Wpływa niekorzystnie również na rośliny. Jak widać, wilgoć w mieszkaniu jest zjawiskiem bardzo niepożądanym. Po czym poznać, że ten problem również nas dotyczy?

Objawy nadmiernej wilgoci

Często zaparowane okna, problemy z wysychaniem prania i podłogi oraz nieschnące ręczniki w łazience to typowe oznaki dużej wilgotności. Jeszcze większym powodem do niepokoju powinien być nieprzyjemny zapach stęchlizny oraz czarne lub zielone plamki pojawiające się na ścianach i suficie - to niezbity dowód na obecność grzybów i pleśni.

Niektóre osoby przebywając w takim środowisku skarżą się na nieprzyjemne uczucie "lepiącej" skóry, podobne do tego, gdy są spocone. Zdarzają się także wysypki skórne i inne reakcje alergiczne. Jaki w takim razie jest odpowiedni poziom wilgotności, aby mieszkać zdrowo i komfortowo?

Optymalna wilgotność - czyli jaka?

Prawidłowa wilgotność powietrza w domu powinna mieścić się w zakresie 30-65%, a najlepszy dla samopoczucia będzie poziom 40-60%. Odchylenia od tych wartości, zarówno w dół, jak i w górę, są bardzo niekorzystne. Zbyt niska wilgotność (30-40%) może powodować trudności w oddychaniu i suchość oczu, a także przyczynia się do zwiększonej ilości kurzu w powietrzu. Zbyt duża, jak wspomniano wyżej, przyczynia się do rozwoju grzybów i pleśni, co wpływa negatywnie na zdrowie i stan domu. Warto wspomnieć, że istotna jest także temperatura. Powinna ona wynosić 20-22˚C, a w sypialni 18˚C.

Jak prawidłowo ocenić wilgotność? Użyć higrometru. Bez niego nie jesteśmy w stanie przeprowadzić odpowiedniej oceny, ponieważ na nasze odczucia wpływają takie czynniki, jak temperatura (ciepłe powietrze wydaje się być bardziej wilgotne) i ruch powietrza (im bardziej intensywny, tym większe wrażenie suchości). Pomiarów należy dokonywać w różnych miejscach domu, najlepiej w każdym pomieszczeniu, a zwłaszcza tam, gdzie powstaje para wodna, tzn. w łazience i kuchni. Warto pamiętać, że wilgotność powietrza pochodzącego z zewnątrz jest zmienna i zależy od pory roku. Zazwyczaj latem jest wyższa, a zimą spada. Skąd jeszcze może ona pochodzić?

Źródła wilgoci w domu

Woda może przenikać do domu z zewnątrz, a także mogą ją wytwarzać domownicy podczas codziennych czynności. W tym pierwszym przypadku często powodem są różne nieszczelności dachu, okien, a nawet podłogi, jeśli nie jest ona odpowiednio zabezpieczona. Przyczyną mogą być także zapchane rynny, które nie odprowadzają odpowiednio deszczówki i zalewa ona mury. W starszych domach często ma miejsce również podsiąkanie kapilarne z gruntu, spowodowane brakiem odpowiedniej izolacji przeciwwilgociowej. Z kolei w nowych budynkach problem może stanowić niedostateczne wyschnięcie powierzchni po pracach budowlanych. Bardzo ważne jest używanie w trakcie budowy odpowiednich, przepuszczających parę materiałów oraz właściwa izolacja termiczna sufitu oraz ścian zewnętrznych na ostatniej kondygnacji budynku, gdyż zimna powierzchnia sprzyja skraplaniu pary wodnej.

Wilgoć powstająca wewnątrz domu związana jest z codziennymi czynnościami, które wykonujemy - gotowaniem, praniem, kąpielami, a nawet oddychaniem. Jest to normalną rzeczą i w przypadku sprawnie działającej wentylacji i regularnego wietrzenia mieszkania nie sprawia większych problemów. Kłopot pojawia się dopiero w momencie, gdy powstająca para wodna nie jest systematycznie usuwana z pomieszczenia na zewnątrz. Więcej o znaczeniu odpowiedniej wentylacji możesz przeczytać tutaj.

Zwiększona wilgotność powietrza niekiedy może być także efektem awarii, np. wilgoć na ścianie w postaci mokrych plam może świadczyć o uszkodzeniu rur instalacji wodnej. Niezależnie od źródła, duża wilgotność w domu stanowi problem i należy podjąć odpowiednie działania, aby się jej pozbyć.

Wilgoć w domu - jak pozbyć się jej nadmiaru?

Podstawowym działaniem w walce z wilgocią jest odpowiednia wentylacja i częste wietrzenie pomieszczenia, nawet zimą. Szczelne, plastikowe okna, które są zamknięte przez cały dzień skutecznie uniemożliwiają właściwą wymianę powietrza i sprzyjają rozwojowi grzybów i pleśni. Z tego powodu warto zdecydować się na nawiewniki okienne, dzięki którym powietrze będzie doprowadzane do wnętrza nawet przy zamkniętym oknie. Jeśli jednak nie ma takiej możliwości, to trzeba pamiętać o regularnym otwieraniu okien kilka razy dziennie, nawet na kilka minut. Duże znaczenie mają także pozornie drobne elementy, takie jak otwory w drzwiach łazienkowych, przez które znajduje ujście powstała w pomieszczeniu para wodna. Podczas gotowania należy pamiętać o włączaniu wentylacji w okapie kuchennym, a jeśli jest taka możliwość, warto otworzyć lub rozszczelnić okno. Pomocna będzie również tak prosta czynność, jak przykrywanie garnków.

Trzeba pamiętać, że do utrzymania wilgotności na odpowiednim poziomie niezbędna jest właściwa temperatura - min. 20°C. Z tego powodu należy ogrzewać każde pomieszczenie, nawet to, w którym nie przebywamy często. Warto pomyśleć o zainstalowaniu na grzejnikach specjalnych automatycznych regulatorów temperatury, które dostosowują jej poziom do pomieszczenia.

O zabezpieczeniu przed wilgocią należy zawsze myśleć już na etapie budowy domu. Trzeba wtedy zwrócić uwagę na takie aspekty, jak odpowiedni drenaż, zabezpieczenie ścian, termoizolacja oraz właściwie zaprojektowana wentylacja. Warto zastanowić się nad instalacją wentylacji mechanicznej z odzyskiem ciepła, czyli systemu rekuperacji. To doskonały sposób na zapewnienie dobrej jakości powietrza w domu. Rekuperator zapobiega zawilgoceniu pomieszczeń, co uniemożliwia rozwój grzybów i pleśni. Skutecznie usuwa także nieprzyjemne zapachy, dwutlenek węgla i parę wodną, przy jednoczesnym oszczędzaniu energii cieplnej. Więcej o korzyściach płynących z montażu systemu rekuperacji można przeczytać tutaj.

Jeśli nie mamy możliwości wprowadzenia dużych zmian w domu lub mieszkaniu, a wyżej wymienione sposoby nie są wystarczające do pozbycia się wilgoci z naszego lokum, możemy sięgnąć po ostateczne rozwiązanie, jakim jest osuszacz powietrza. Na rynku dostępne są zarówno duże osuszacze przemysłowe, jak i małe urządzenia, przeznaczone do użytku domowego, które w ciągu kilku godzin mogą wyciągnąć z powietrza nawet kilka litrów wody. Kupno takiego urządzenia powinno być jednak poprzedzone próbą zidentyfikowania źródła problemu (np. nieszczelności dachu) oraz poradzenia sobie z wilgocią za pomocą wcześniej wspomnianych metod, takich jak częste wietrzenie mieszkania.

Podsumowanie

Zbyt wilgotne powietrze w mieszkaniu jest bardzo niekorzystne dla zdrowia oraz może negatywnie wpłynąć na stan domu i jego wyposażenie. Aby nie dopuścić do takiej sytuacji, należy zadbać przede wszystkim o odpowiednią wentylację pomieszczeń oraz temperaturę. Na etapie budowy domu trzeba zwrócić szczególną uwagę na zabezpieczenie podłogi i ścian przed wodą, warto także przemyśleć montaż systemu rekuperacji, który zapewni ciągłą wymianę powietrza przy jednoczesnym odzysku ciepła. Stosowanie się do wyżej wymienionych zaleceń znacząco poprawi nasz komfort i sprawi, że wilgoć w domu nie będzie już problemem.