Numer: 24 (501)
Data wydania: 14.06.16
Beskidzki groniki
Musza wom wyzdradzić, że łod bajtla, łażynie po górach, to je do mie wielki szpas. Same nie dzieje sie nic, beztoż tego bakcyla zaszczepioł wy mie moj nauczyciel z historie. I za to mu fest dziynkuja. Bo pamiyntejcie, czym szupka za młodu nasiąknie, tym na starość łostanie.
Ale wroca sie do gór. Nie wiym jak wy, ale jo uwielbiom łazić po naszych beskidzkich gronikach. A czymu? Skuli krystalicznego luftu, kierym idzie sie sztachnyć, cudownych landszaftow i woni wszyskigo co kwitnie (stromki, krzoki, kwiotki). Do tego jak człowiek sie trocha spoci, toż zarozki sie lepszy czuje. A ni mocie pojyncio, jak szmakuje kawa z kołoczkiym, czy złocisty trunek na szpicy gronika. Do tego idzie se wzionść deka i na beskidzkich łąkach leżeć i sie opalać. A tak za miesionc trza sie wybrać na borowki, kierych dycki nie brakuje w Beskidach.
Powiym wom, że nie trza daleko jeździć, żeby sie zrelaksować i dychnyć. Setki tras, szlakow i gronie do zdobycio: Klimczok, Skrzyczne, Baranio Gora, Równica, Czantoria. Tam praktycznie kożdy poradzi wlyź, bez specjalnego przigotowanio.
Pamiyntejcie- w zdrowym ciele, zdrowy duch. Beztoż kondycjo trza ćwiczyć, a do tego jak sie człowiek dotlyni, toż zarozki lepszy funkcjonuje.
Pogoda gynał, beztoż biercie rukzag i ciście na gronie.
Gronie – góry
Lanszaft – widok
Rukzag – plecak
Deka – koc
Szpica – szczyt