Pieczyni z bajtlami

Adwynt to je taki czas, że sie rychtyk dużo dzieje. Bo i Barborka, Mikołoj, no i świonteczno gorączka. Baby pucujom okna, a w doma mo myć wszysko na gryntliś (kożdy fach w szranku i kromlojchter musi być czysty).

Jedni piekom pierniki, kiere przeca muszom zmiynknyć. Nikiedy na świeżym pierniku szło by pozbyć zymby.

Ale wielkom tradycjom, tukej w okolicach Raciborza i Wodzisławia je wypiekani roztomańtych zortow piernikow (u nos sie tak godo na drobne ciasteczka).

I musza wom pedzieć, że tako robota cza machnyć grupowo, nojlepszy familijnie.

Ni mocie pojyncio jak bajtle przeżywajom taki pieczyni do kupy. Przi tymu momy czas pogodać ze sobom, a i dużo, dziecka sie mogom nauczyć.

Kożdy psycholog by padoł, że rozwijajom sie łod nich zdolności manualne i artystyczne. Jo tyż tak twierdza, ale do mie ważniejsze je to, że bajtle robiom coś do kupy z mamom, tatom, omom, abo stażikiym. A to je nie do zapłacynio. Bo przi tych piernikach tworzom sie tzw. wiynzi rodzinne.

Jo łoto piyk roztomańte zorty piernikow z bajtlami. I musza wom pedzieć, że bołech zaskoczony. Robota aż wrała, wszysko ańcmig. Piyknie postrojone, tak choby z profesjonalnej cukiernie. Rychtyk piyknie.

Ale nojpiykniejsze do mie były te uradowane buźki łod bajtli. To, że mogli sami cosik zrobić, było dlo nich nojwiynkszom nagrodom. A i ku tymu nasze tradycje som flyjgowane. Bo łoni zaś przekożom to swojim dzieciom. Beztoż nie robcie se tego, yno chytejcie sie roboty z bajtlami, a wszyscy bydom szczynśliwi.  Pyrsk

---

Do kupy – razem

Stażik – dziadek

Kromlojchter –żyrandol

Fach – półka

Gryntliś – gruntownie