Zwyczaje andrzejkowe – baw się i... lśnij!

Tradycyjnie wróżenie powinno odbywać się w wigilię imienin Andrzeja, jednak współcześnie zabawy mają też miejsce bezpośrednio w ten dzień. Zwyczaj świętowania wywodzi się ze Szkocji, której patronuje apostoł o tym imieniu. Inna hipoteza mówi, że wróżenie to spadek po starogreckich lub starogermańskich obrzędach na cześć bogów miłości i płodności. Nic więc dziwnego, że w swojej początkowej postaci przepowiednie na terenie Polski były traktowane niezwykle poważnie i wszystkie były związane z kwestiami małżeńskimi. Poddawały się im wyłącznie panny, które wierzyły, że dzięki nim zdobędą wymarzonego partnera.

Jakie zabawy obowiązywały więc kiedyś? Dziewczyna zrywała w andrzejki gałązkę wiśni, a następnie wkładała ją do wazonu – jeśli zakwitła na Boże Narodzenie, kobieta w następnym roku powinna wyjść za mąż. Panie ufały też, że jeżeli w świąteczny dzień poddadzą się postowi, to w śnie ujrzą rychłego narzeczonego, a gdy usłyszą szczekanie psa, to stamtąd nadejdzie miłość. Często robiono też losowania. Z czepca wyławiano różne przedmioty: wstążka lub obrączka oznaczały wesele, różaniec – wstąpienie do zakonu, a liść – samotność.

Sprawdź, co Cię czeka

Dziś wróżby andrzejkowe nie są już traktowane z taką nabożnością i… dobrze. Warto potraktować ten wieczór jako okazję do rozluźnienia się. Zwłaszcza że już za chwilę grudzień i mnóstwo stresu i pośpiechu związanych z gwiazdkowym szaleństwem.

Przede wszystkim niech ta impreza różni się od pozostałych zabawowym charakterem i nutką błysku. Panie mogą pozwolić sobie na cekinowe kreacje i perłowy bądź brokatowy makijaż, bo czemu nie? Najważniejsze to podkreślić oczy, na przykład jednym z kultowych tuszów do rzęs Bourjois. Kto wie, być może andrzejkowa prywatka stanie się okazją do zaczarowania jakiegoś przystojnego mężczyzny zmysłowym spojrzeniem.

Wróżba wróżbie nierówna

Bez wątpienia najpopularniejszym zwyczajem jest lanie ciepłego wosku na wodę przez dziurkę od klucza. Cień rzucony na ścianę przez uzyskany kształt będzie interpretacją najbliższej przyszłości.

Inny znany rytuał związany jest z obuwiem, ale ma dwie formy. W pierwszej dziewczyna staje tyłem do drzwi i rzuca za siebie but przez lewę ramię. Jeśli upadnie on czubkiem w ich kierunku, kobieta może spodziewać się w miłości. W drugiej buty różnych osób ustawia się jeden za drugim – czyj pierwszy przekroczy próg, tego czeka narzeczeństwo.

Kolejny świetny pomysł to także obieranie jabłek. Chodzi o to, żeby każdy uzyskał jak najdłuższą obierkę, a następnie rzucił ją za siebie. Literka, w jaką się ułoży, będzie pierwszą z imienia osoby, którą pokochamy.

Nieco bardziej współczesna wróżba to także umieszczanie na powierzchni wody kolorowych słomek albo patyczków (każda innej osoby). Czyje zetkną się ze sobą, będą oznaczały możliwe zakochanie się. Trochę podobnie funkcjonuje przesąd o łupinach orzecha zamoczonych w cieczy – jeśli wypłyną na wierzch i się spotkają, zacznie się miłość, a jeżeli zatoną, będzie na odwrót.

Ciekawe są także kształty z kleksów. Wykonane nie atramentem, a kolorowymi lakierami do paznokci (tanie do kupienia tutaj), po wyschnięciu będą stanowiły małe dzieła sztuki i ciekawą pamiątkę. Kilka kropli emalii należy wylać na gruby papier i poczekać, jaką formę przybierze.

Zatem czas na zabawę z przymrużeniem oka!

Dagmara Deska