Radni zdecydują, czy oddać hołd ofiarom Tragedii Górnośląskiej

W trakcie marcowej Sesji Rady Miasta Racibórz radni zdecydują o przyjęciu lub nie uchwały "w sprawie upamiętnienia 70 rocznicy wydarzeń „Tragedii Górnośląskiej” w 1945 roku oraz ogłoszenia „Dnia Pamięci o Tragedii Górnośląskiej 1945 roku”".

Uchwała zakłada przyjęcie przez radnych oświadczenia:

Rada Miasta Racibórz składa hołd mieszkańcom Raciborza i Górnego Śląska, którzy w styczniu 1945 roku stali się ofiarami masowych zbrodni Armii Czerwonej doświadczyli grabieży, gwałtów, byli osadzeni w obozach. Dziesiątki tysięcy mieszkańców Górnego Śląska zostało deportowanych w głąb Związku Sowieckiego do niewolniczej pracy, wielu z nich nigdy nie powróciło do swoich najbliższych.

Niech pamięć ofiar tragedii Górnośląskiej będzie przestrogą dla nas i przyszłych pokoleń.

Oddajmy Im hołd.

Radni Miasta Racibórz: (miejsce na podpisy radnych)

Dodatkowo każda pierwsza niedziela marca obchodzona byłaby w Raciborzu jako "Dzień Tragedii Górnośląskiej w 1945 roku" (w tym roku dzień ten wyznaczyłby prezydent).

Przyjęcie uchwały upamiętniającej ofiary Tragedii Górnośląskiej postulował niedawno radny Franciszek Mandrysz z Markowic. Marek Rapnicki ripostował wówczas, aby oprócz upamiętnienia ofiar Tragedii Górnośląskiej uczcić również ofiary Marszu Śmierci - jak widać, bez skutku.

Marszami śmierci określa historiografia marsze ewakuacyjne wyruszające z niemieckich obozów koncentracyjnych przed zbliżającymi się frontami alianckimi, przede wszystkim Robotniczo-Chłopskiej Armii Czerwonej w 1944 i 1945 roku. Wymarsz z obozów następował na kilkanaście dni przed nadejściem frontu - skrajnie wyczerpani pobytem w obozie i morderczą pracą więźniowie byli pędzeni przez Niemców w głąb Rzeszy Niemieckiej, gdzie nadal mieli służyć jako darmowa siła robocza dla niemieckiego przemysłu.

Przyodziani w pasiaki więźniowie maszerowali 20-30 kilometrów dziennie, często na mrozie. Śmiertelność była bardzo wysoka.

Marsz z KL Auschwitz do Wodzisławia Śląskiego był największym, jaki odbył się na ziemiach polskich. Z 56 tysięcy ewakuowanych więźniów śmierć poniosło 15 tysięcy (po dotarciu do Wodzisławia Śląskiego męka więźniów nie skończyła się - załadowani na wagony węglowe wyruszyli w dalszą drogę).

Czytaj również:

• Sowiecki kałmuk i esesman czyli radni o hołdzie dla ofiar Tragedii Górnośląskiej,
• Do końca życia będę słyszał jak ludzie wyli z zimna.