NANGA PARBAT - po mojemu - Jacek Teler w Klubie Miłośników Gór

NANGA PARBAT - w językach ludów zamieszkujących jej podnóża oznacza "nagą górę". Jest ona po trosze "sierotą", bo to najdalej na zachód wysunięty ośmiotysięcznik Himalajów. W Pakistanie wszystkie "wielkie góry" - to pasmo Karakorum. Nanga jest górą znaną ludziom od tysięcy lat, gdyż jej szczyt wznosi się zaledwie 20 km od rzeki Indus, a ta z kolej stanowi naturalny szlak komunikacyjny, wręcz "kręgosłup" Pakistanu. Ta bliskość ludzkich osad prowokuje. Pierwsze próby wspinaczki na Nanga Parbat (8126m)miały miejsce już pod koniec XIX. Ale "bliskość” nie przekłada się na "łatwość". Zanim pierwszy człowiek stanął latem na jej szczycie góra pochłonęła 30 istnień, a bez mała 30 zimowych wypraw nie zaowocowało jak dotychczas sukcesem. Zimowa wspinaczka na Nanga Parbat obok K2 jawi się jako "ostatnia biała plama himalaizmu”.

Jacek Teler

Nanga Parbat jest jednym z najbardziej wymagających ośmiotysięczników, a świadczy o tym choćby liczba dotychczasowych zdobywców, która nieznacznie przekracza 300 osób. Pod względem wypadków śmiertelnych (ponad 60) zajmuje niechlubne, drugie miejsce, tuż za K2. W 1970 r. pozostał na niej na zawsze Gunther Messner, jego brata, słynnego później Reinholda Messnera, uratowali od śmierci w dolnych partiach drwale i pasterze. Pierwszego wejścia na wierzchołek dokonał 3 lipca 1953 r. Tyrolczyk - Hermann Buhl, zrobił to samotnie i bez tlenu, pozostając na zawsze legendą Nanga Parbat. Rekord zimowych zmagań z dziewiątym szczytem Ziemi, należy do Zbigniewa Trzmiela, który podczas wyprawy kierowanej przez Andrzeja Zawadę w 1997 r. wspiął się na wysokość powyżej 7800 m. Z pośród 14 ośmiotysięczników, dziesięć, jako pierwsi zimą zdobyli Polacy. Do chwili obecnej niezdobyte zimą pozostają: K2 (8611m) i Nanga Parbat (8126m). Może ten stan rzeczy odmieninadchodząca zima, podczas to której szczyt „nagiej góry” zamierza atakować również kilka polskich wypraw. Na zimowy podbój Nanga Parbat w sezonie 2015/2016 wyruszają m.in.: Adam Bielecki i Jacek Czech, Janusz Gołąb, Tomasz Mackiewicz (obaj w zespołach zagranicznych) i Marek Klonowski z ekipą.

Patrząc z doliny na „Górę Mordercę”, nie czułem, że kogoś pokonałem i przechytrzyłem śmierć. Przeciwnie, wydawało mi się, że dobrze rozumiem wypowiedzi alpinistów, w których wspominali oni o wzrastaniu uczucia pokory wobec gór w miarę ich pokonywania - takimi słowami Krzysztof Wielicki puentował swoją relację z samotnej wspinaczki na Nanga Parbat.

Jacek Teler - pomysłodawca i organizator blisko 100 wypraw i trekkingów na czterech kontynentach, do których często zaprasza początkujących. Jest autorem wejść na dziewicze szczyty oraz wędrówek i włóczęg po dzikich rejonach Syberii i post-sowieckiej Azji Centralnej, a także Kaukazu, Nepalu, Pakistanu, Tybetu, Chin, Równikowej Afryki, Argentyny, Brazylii i Chile. Jako ekspert w temacie gór byłego ZSRR wielokrotnie koordynuje na tym obszarze górskie akcje ratunkowe i poszukiwawcze (Kaukaz, Pamir, Tien-Shan, Ałtaj itp.). Z wykształcenia filozof i terapeuta związany z PAT w Krakowie i młodzieżowymi ośrodkami wychowawczymi dla nieletnich i bezdomnych. Publikuje w pismach o tematyce górskiej i podróżniczej. Ma na swym kącie m. innymi wspinaczki na Peak Lenin 7132m (wielokrotnie, w tym polski rekord szybkości - 14godz.), Peak Pobieda 7439m (uchodzący za najtrudniejszy siedmiotysięcznik świata), za które został uhonorowany w 2004 r. wyróżnieniem Polskiego Związku Alpinizmu i nominacją do dorocznej nagrody „Kolosy 2004”. Rokrocznie obecny w górach najwyższych, gdzie debiutował w 2003 r. na K2, jako Zimowej Wyprawie Krzysztofa Wielickiego na najtrudniejszą górę świata. Z Nanga Parbat spotkał się trzy razy, ostatnio podczas zimowej wspinaczki na przełomie 2013/2014 r. Prowadzi górskiego bloga: www.blogk2.com.