Związek sportowy
W 1900 r. spotkało się w Bismarckhütte kilku nauczycieli. Celem spotkania było założenie związku sportowego, który miałby krzewić kulturę fizyczną wśród młodzieży i szerokich rzesz ludności.
Do założenia związku doszło w 1902 r. Przybrał on nazwę Spielvereinigung im Oberschlesischen Industriebezirk. Pierwszym przewodniczącym został katowicki nauczyciel Spielinspektor Münzer. Już w 1904 r. młody Związek skupiał 21 klubów z 1016 członkami. W tym samym roku, na odbytym 16 kwietnia w Chorzowie-Batorym zjeździe, Związek zmienił nazwę na Spiel und Eislaufverband. Po pięciu latach egzystencji, 1907 r. Związek liczył już 100 klubów i 5 tys. członków. W kwietniu 1907 r. zaczęła ukazywać się gazeta związkowa o nazwie „Unser Volks und Jugendspiel”.
Przed podziałem Górnego Śląska w skład Związku wchodziło już 720 klubów i 45 tys. członków. Po podziale Górnego Śląska odpadły od Związku 154 kluby z 15 tys. członków. W 1925 r. Związek liczył 468 klubów z 26 tys. członków. Działalność w tym okresie obejmowała szerokie spektrum społeczne - od dzieci szkolnych do dorosłych. Punkt ciężkości pracy leżał na terenach wiejskich i wielkoprzemysłowych. Z 468 klubów: 42 znajdowały się w miastach, 29 w miastach wielkoprzemysłowych Górnego Śląska, 397 natomiast w mniejszych miejscowościach, wsiach i przedmieściach miast. W latach 20. nastąpił największy rozwój Związku. W 1927 r. liczył on 502 kluby i 21885 członków. Wśród nich było 9225 młodzieży starszej, 3544 kobiet i 3840 uczniów. Cały Związek był podzielony na 12 Gauów i 52 okręgi (Bezirke).
Racibórz wraz z okolicą stnowił gau 3 Związku, do którego w 1927 r. należało 49 klubów. Kierownikiem Gau Ratibor był Hauptlehrer Dombrowski. Najbardziej rozpowszechnionymi dyscyplinami sportowymi uprawianymi w klubach Związku były: Schlagball, Faustball, Trommelball (różne odmiany gry w palanta), później lekka atletyka i piłka ręczna. Uprawiano także prawie wszystkie gry ruchowe oraz towarzyskie. W zimie naczelne miejsce zajmowało oczywiście łyżwiarstwo szybkie i figurowe. Spotykano się też często na wieczorach śpiewaczych.
Związek mógł się poszczycić niemałymi sukcesami. Na pierwszym ogólnoniemieckim zlocie sportowym (Erste Deutsche Kampfspiele), odbytym w dniach 18 czerwca - 2 lipca 1922 r. w Berlinie, kilka drużyn Związku odniosło spore sukcesy. Na przeprowadzonych w tym samym roku igrzyskach zimowych w Garmisch-Partenkirchen kilku łyżwiarzy, m.in. Snehotta z Raciborza, uplasowało się w ścisłej czołówce. Od 11 do 18 maja 1924 r. odbyły się w Gliwicach pokazowe zawody sportowe tzw. Oberschlesische Werbewoche, mające na celu propagowanie celów Związku, a przede wszystkim kultury fizycznej. Imprezy tego typu, na mniejszą nieco skalę, odbywały się bardzo często. Równie często organizowano kursy dla trenerów i instruktorów sportowych. Jeden z takich kursów miał miejsce w 1928 r. w Raciborzu. Jako prelegenci zaproszeni zostali trenerzy i nauczyciele wyższych szkół sportowych z Niemiec. Częstymi gośćmi w Raciborzu byli nauczyciele i studenci Hochschule für Leibesübungen Berlin.
Piotr Sput
Przed podziałem Górnego Śląska w skład Związku wchodziło już 720 klubów i 45 tys. członków. Po podziale Górnego Śląska odpadły od Związku 154 kluby z 15 tys. członków. W 1925 r. Związek liczył 468 klubów z 26 tys. członków. Działalność w tym okresie obejmowała szerokie spektrum społeczne - od dzieci szkolnych do dorosłych. Punkt ciężkości pracy leżał na terenach wiejskich i wielkoprzemysłowych. Z 468 klubów: 42 znajdowały się w miastach, 29 w miastach wielkoprzemysłowych Górnego Śląska, 397 natomiast w mniejszych miejscowościach, wsiach i przedmieściach miast. W latach 20. nastąpił największy rozwój Związku. W 1927 r. liczył on 502 kluby i 21885 członków. Wśród nich było 9225 młodzieży starszej, 3544 kobiet i 3840 uczniów. Cały Związek był podzielony na 12 Gauów i 52 okręgi (Bezirke).
Racibórz wraz z okolicą stnowił gau 3 Związku, do którego w 1927 r. należało 49 klubów. Kierownikiem Gau Ratibor był Hauptlehrer Dombrowski. Najbardziej rozpowszechnionymi dyscyplinami sportowymi uprawianymi w klubach Związku były: Schlagball, Faustball, Trommelball (różne odmiany gry w palanta), później lekka atletyka i piłka ręczna. Uprawiano także prawie wszystkie gry ruchowe oraz towarzyskie. W zimie naczelne miejsce zajmowało oczywiście łyżwiarstwo szybkie i figurowe. Spotykano się też często na wieczorach śpiewaczych.
Związek mógł się poszczycić niemałymi sukcesami. Na pierwszym ogólnoniemieckim zlocie sportowym (Erste Deutsche Kampfspiele), odbytym w dniach 18 czerwca - 2 lipca 1922 r. w Berlinie, kilka drużyn Związku odniosło spore sukcesy. Na przeprowadzonych w tym samym roku igrzyskach zimowych w Garmisch-Partenkirchen kilku łyżwiarzy, m.in. Snehotta z Raciborza, uplasowało się w ścisłej czołówce. Od 11 do 18 maja 1924 r. odbyły się w Gliwicach pokazowe zawody sportowe tzw. Oberschlesische Werbewoche, mające na celu propagowanie celów Związku, a przede wszystkim kultury fizycznej. Imprezy tego typu, na mniejszą nieco skalę, odbywały się bardzo często. Równie często organizowano kursy dla trenerów i instruktorów sportowych. Jeden z takich kursów miał miejsce w 1928 r. w Raciborzu. Jako prelegenci zaproszeni zostali trenerzy i nauczyciele wyższych szkół sportowych z Niemiec. Częstymi gośćmi w Raciborzu byli nauczyciele i studenci Hochschule für Leibesübungen Berlin.
Piotr Sput